Spiritualiteit wordt vaak gezien als iets zachts, als altijd liefde en licht. Het is niet de hippy happy shit. Ware spiritualitieit is diep en soms heel rauw. Het is hard werken, vraag moed en doorzettingsvermogen. En eerlijk, is het niet voor iedereen weggelegd.
Het pad van spiritualiteit vraagt dat jij je donkerste donker onder ogen durft te zien. Want hoe kan je het ware licht vinden & zien als je niet bereid bent om je eigen duisternis te omarmen? Dit zijn je eigen angsten, je schaduwen, je ego, je razernij,…. onder ogen durven & kunnen zien zonder er van weg te lopen. Het recht in de ogen aankijken en enkel jij kan deze confrontatie aangaan met je eigen duisternis.
En ja dit klinkt hard, en ja spiritueel zijn is hard. Het is net door jezelf eerlijk en zonder oordeel aan te kijken, door werkelijk te voelen wat diep in je verborgen ligt, dat je er sterker uitkomt. In dit proces wordt je bewust dat jij je eigen duisternis kunt transformeren, dat je het kunt ombuigen naar een kracht zijnde! De duisternis is er om jezelf te helen, te helpen groeien. Stop dit niet weg, loop er niet weg van. Besef dat dit net de spiritualiteit is. Wordt je bewust van je eigen processen, je eigen patronen. De manieren waarop jij jezelf saboteert of vasthoudt aan een slachtofferrol. Want net hier liggen die mogelijkheden tot transformatie. Dáár schuilt de kracht om je eigen licht te vinden.
Stel jezelf eens de volgende vragen:
* Welke angsten of schaduwkanten durf ik nog niet volledig aan te kijken?* Op welke momenten voel ik de neiging om weg te lopen van ongemakkelijke emoties?
* Waarin saboteer ik mezelf of houd ik onbewust vast aan een slachtofferrol?
* Hoe zou mijn leven eruitzien als ik mijn duisternis omarm en transformeer naar kracht?
* Welke patronen herhalen zich steeds in mijn leven en wat vertellen ze me over mijn groeiproces?
* Wat betekent “mijn eigen licht vinden” voor mij?
Wat is het echte werk van spirituele groei?
Spiritueel zijn is niet zweven, en alles alleen maar liefde & licht vinden. Dat zou het hele proces tekort doen. Liefde & licht zijn de beloningen van het werk, is de outcome van de weg die je hebt afgelegd door je schaduwen heen. Ware spiritualiteit vraagt dat je het donker durft te omarmen, dat je bereid bent om licht te laten schijnen op dat wat je misschien het liefst wilt verstoppen.
En lieve ziel, het spel is hier op aarde te spelen. En niet in een of andere kosmische universum. Het spel speelt zich hier in het echte leven af, hier worden we uitgedaagd om te groeien & te transformeren. En ja, natuurlijk kunnen we ons richten tot hogere energieën voor raad & gidsing, maar uiteindelijk ben jij degene die het leven hier aan dient te gaan, met alles wat daarbij komt te kijken.
En het kan verleidelijk klinken om alles liefde & licht te noemen, om te denken dat we met enkel positieve gedachten de wereld om je heen kan veranderen. Let op, dit is een valkuil. Het negeren van je schaduwkanten helpt je echt niet verder. Dat laat je ter plaatse trappelen. Je kan je zelf niet verlichten door te doen alsof de schaduw er niet is. Ga door de duisternis heen. Wees eerlijk over wat je voelt, wat je ervaart. En ja dat kan pijn doen, ga er toch doorheen lieve ziel. Wordt niet je eigen schaduw, blijf niet hangen in de duister. Blijf in je eigen kracht, je eigen center.
Stel jezelf eens de volgende vragen:
* Welke aspecten van mezelf probeer ik vaak te verstoppen of vermijden?
* Op welke momenten verleid ik mezelf om weg te drijven in plaats van mijn leven hier op aarde te omarmen?
* Waar verwacht ik dat hogere energieën of externe krachten mijn werk doen, en waar kan ik zelf verantwoordelijkheid nemen?
* Hoe zou ik anders omgaan met uitdagingen als ik ze zie als kansen om te groeien?
* Wat betekent voor mij “licht laten schijnen op het donker,” en waar kan ik dat nu in mijn leven toepassen?
Heb de moed om je demonen te omarmen
Spiritualiteit betekent ook de moed hebben om je diepste demonen aan te kijken. Is het makkelijk? Nee. Is het mogelijk? Ja. Dit proces vraagt steeds de keuze, kiezen uit angst of liefde. Deze dualiteit is altijd aanwezig, en de keuze ligt telkens bij jouw. Welke keuze maak jij? Kies je voor angst en ga je weglopen? Of kies je voor liefde voor jezelf en kijk je het duister in de ogen aan? Besef dat dit het grootste geschenk is dat jij jezelf kunt geven. Want nogmaals, door je schaduw en duister te omarmen, ontstaat je licht.
Is de wereld liefde & licht? Nee de wereld is hard, het leven is hard. En vaak veroorzaken we dit zelf, hoe erg dit ook mag klinken. Want net in de hardheid vinden we onszelf. De hardheid zijn vaak uitnodigingen om dieper te keren in jezelf. Jezelf op een dieper niveau te leren kennen. Ga je weglopen voor de hardheid? Of ga je met een open hart er doorheen, zodat je oude wonden kan transformeren. Laat jij je leiden door je ego, of durf jij vanuit je hart te leven? Deze momenten van pijn en duisternis zijn waardevolle lessen. Het geeft je de kans om je kern, je licht te ontdekken en te versterken.
Stel jezelf eens de volgende vragen:
* Welke angsten of demonen vermijd ik, en wat zou er gebeuren als ik ze recht in de ogen kijk?
* Waarin laat ik me leiden door angst in plaats van liefde voor mezelf?
* Welke situaties in mijn leven ervaar ik als “hard,” en wat proberen ze me te leren over mijn innerlijke kracht?
* Op welke momenten laat ik mijn ego de keuzes maken, en wat zou er veranderen als ik vanuit mijn hart zou leven?
* Hoe kan ik mijn oude wonden omarmen en transformeren, zodat ze een bron van kracht en licht worden?
Besef dat er altijd die kosmische dans is tussen licht en donker. Het licht heeft het donker nodig en het donker heeft licht nodig. Dat is de kosmische dans die we telkens weer spelen, zowel in ons zelf als om ons heen. Het vraagt dat je steeds opnieuw kiest, dat je bewust leeft en actief werkt aan je eigen groei.
Aan jouw de keuze, mijn lieve ziel
© Energy-Health